Yiyecek-içecek sektöründeki franchising amacına yönelik yapılmadığında çok zor süreçlerden geçiliyor. Bu durum, franchising veren işletmelerin kendi kurdukları sisteme dışarıdan ortak almasıyla başlıyor.
Cirolarını yükseltmek, marka değerlerini artırmak, bilinirliklerini daha da üst seviyelere çıkarmak isteyen işletmeler, zamanla ilk başladıkları noktadaki heyecanı, özveriyi ve kaliteyi kaybediyor.
Şube sayısı arttıkça maalesef işler daha da kötüye gidiyor. Hatta öyle ki aynı ismi taşıyan, aynı dekorasyona sahip yerler, birbirlerinin aynısı değilmişçesine farklı bir tat ve sunumla karşımıza çıkıyor.
İyi başlayan, sonra amacından uzaklaşan o kadar çok işletme görüyoruz ki... Bu da biz tüketicileri o markayla ilgili düşünmeye itiyor.
Oysa ki her şey bir hayalle başlıyor, hedefler konuluyor. Ama zamanla bunların hepsi unutuluyor, bir rahatlama, bir olmuşluk, sanki her şey başarılmış ve bitmiş gibi bir durum ortaya çıkıyor.
Bu da maalesef işletmelere eksi puanlar getirmeye, mekanı gözden düşürmeye yetiyor.
Unutulmaması gereken en önemli şey; açılan kaliteli mekanların ilk önce iyi, temiz ve adil bir gıda yönetimiyle tüketiciyle buluşturulması ve franchising alacak diğer işletmeci adayının bu mottoyu devam ettirmesi. Böylelikle daha sağlıklı, lezzetli ve kaliteli mekanlara kavuşmamız içten bile değil.
Kışın sonu gelince malzemelerde bir kıtlık başlıyor. Pancarlar kılçıklı, ıspanaklar sert, kerevizler de fazla büyük oluyor.
Pırasanın körpeleri daha çıkmamışken, domatese ve patlıcana daha çok varken, insan enginarı, kuşkonmazı çileği bekler oluyor. Bahar gelince artık balkabağı ve nar görmek istemiyoruz. Elma ve portakalların çoğu da buzhane olunca taze malzemeye hasret kalıyoruz.
Ben baharın geldiğini sakız enginarı ve baklayı tezgahlarda görünce anlıyorum. Kış mevsiminin ağır tatlarından uzaklaşıp hafif ve eğlenceli tabaklar hazırlamak hepimizin ruhuna iyi geliyor.
Şimdi size vereceğim tarif de aynı bu şekilde.
Şimdiden afiyet olsun.
NASIL ARANDI: #serkan yeşildağ #Serkanın mutafı
