Öğretmenler de anne baba olur

Okulun ilk günleri 5. sınıfta öğretmen, öğrencilerine klişe ve yalan dolu bir söz söyledi:

“Hepinizi çok seviyorum...”

Ön sırada yana doğru kaykılmış bir öğrenci vardı. Adı Mustafa’ydı...

Mediha öğretmen, Mustafa’yı bir süre takip etmiş, asosyal olduğunu, elbiselerinin kirli olduğunu fark etmişti.

Mediha öğretmen, Mustafa’nın sınav kâğıtlarını büyük bir kırmızı kalemle işaretler, kalın çarpılar (x) yapar ve kâğıdın üstüne düşük notlar yazardı.

Her öğrencinin geçmişine dair bilgileri okurken Mustafa’yı en sona bırakmıştı. Ve bir gün sıra ona geldi...

Öğretmenlerin notu

Mustafa’nın birinci sınıf öğretmeninin notu: Mustafa gülmeye hazır parlak bir çocuk. Ödevlerini derli toplu ve temiz yapıyor ve çok terbiyeli. Onun etrafta olması çok eğlenceli.

İkinci sınıf öğretmeninin notu: Mustafa mükemmel bir öğrenci, sınıf arkadaşları tarafından çok seviliyor ama annesinin ölümcül bir hastalığı olduğu için sıkıntı içinde ve evdeki yaşamı mücadele içinde geçiyor.

Üçüncü sınıf öğretmenin notu: Mustafa’nın annesinin ölümü onun için çok zor oldu. Mustafa elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyor ama babası ona ilgi göstermiyor ve eğer bazı adımlar atılmazsa evdeki yaşamı yakında onu etkileyecek.

Mustafa’nın dördüncü sınıf öğretmeninin notu: Mustafa içine kapanık ve okulda derslere çok fazla ilgi göstermiyor. Çok fazla arkadaşı yok ve bazen sınıfta uyuyor.

Ve Mediha öğretmen Mustafa’nın yaşadıklarını okuduktan sonra kendisinden utandı. Ona önyargılı davrandığı ve baktığı için...

Mustafa’nın hediyesi

Bu olay öğretmeni çok etkiledi... Sürekli Mustafa’nın durumunu düşünür hale geldi. Mustafa ile hak ettiği gibi özel olarak ilgilenmeye başladı. Öğrencilerden hediyeler geldiğinde Mustafa’nın hediyesi onun için önemliydi.

Herkesin içerisinde Mustafa’nın hediyesini açtı... Marketten alınan bir kâğıda özensizce sarılmış yapma elmas taşlı bir bilezik ve çeyrek dolu bir parfüm şişesi... Sınıftakiler gülmeye başlarken öğretmen bileziği takıp ne kadar güzel olduğunu söyledi... Parfümü bileklerine sıktı.

Ders bitip ayrılık vakti geldiğinde Mustafa öğretmenine şunu söyledi:

“Öğretmenim bugün aynı annem gibi kokuyordunuz.”

Çocuklar gittikten sonra Mediha öğretmen oturdu, ağlamaya başladı...

O günden sonra, okuma, yazma ve matematiği öncelik olarak öğretmeyi bıraktı, insani boyutlara ve yaşanmışlıklara daha fazla önem verir oldu. Mustafa’ya özel ilgi gösterdi. Ki Mustafa da bu özel ilgiye karşılık veriyor sınıfın en zeki öğrencilerinden biri haline geliyordu.

Okul bitti, Mustafa yoluna gitti, Mediha öğretmen ise işine devam etti.

Bir sene sonra, Mediha öğretmen kapısının altında Mustafa’dan bir not buldu... Notta Mustafa’nın yaşamındaki en iyi öğretmen olduğu yazıyordu.

Altı yıl sonra Mustafa’dan bir not daha aldı: “Lise bitti, sınıfta üçüncü oldum... Hayatımdaki en iyi öğretmen sizsiniz.”

Yıllar sonra bir not daha: “Fakülte bitti, hayatımdaki en iyi öğretmen sizsiniz...”

Bu kez isminin önünde unvanı ve mesleği yazan ama içeriğinde hayatındaki en iyi öğretmenin kendisi olduğunu belirten bir not... Prof. Dr. Mustafa Yılmaz.

Bir mektup daha... “Babamı birkaç hafta önce kaybettim, evlenme törenimde annemin yerine ayrılan koltukta oturur musunuz?”

Ve evlilik töreni... Mediha öğretmenin kolunda taşları düşmüş bilezik ve annesinin parfümünün kokusu...

Mustafa ile kucaklaşma sonrası doktor Mustafa’nın öğretmeninin kulağına fısıldadığı sözler: “Bana inandığınız için teşekkür ederim öğretmenim. Bana önemli olduğumu hissettirdiğiniz ve bir fark meydana getirebileceğimi gösterdiğiniz için çok teşekkür ederim. Bugün de annem gibi kokuyorsunuz.”

Ağlayan Mediha öğretmenin yanıtı: “Mustafa, yanlış değerlere sahiptim. Bir fark meydana getirebileceğimi bana öğreten sensin. Seninle tanışıncaya dek nasıl öğreteceğimi bilmiyordum...Asıl sen bana inandığın için ben sana teşekkür ederim. İyi ki varsın Prof. Dr. Mustafa Yılmaz.”

İyi ki varsınız Mediha öğretmen ve Mediha öğretmen gibi idealist öğretmenler…

NASIL ARANDI: #mehmet özden # eğitim # özden boğaziçi koleji