Kısaca kendinizden bahseder misiniz?
42 yaşındayım, evliyim, üç kız çocuğu sahibiyim. 2017 yılından beri Körfez’de eğitim veren Duru Okulları’nın kurucusuyum.
İş hayatına nasıl ve ne zaman atıldınız?
Eğitimimi tamamladıktan sonra uzun yıllar İstanbul’da, bankacılık sektöründe çalıştım. Görev süremin son beş yılında ise hizmet içi eğitmenlik yaptım. İnsanlara bir şeyler anlatmak, katılımcılarla etkileşimde bulunmak çok bambaşka bir duyguydu ve bu görev bana inanılmaz keyifli geldi. Bu hissiyat o kadar baskın hale geldi ki bankadaki görevimden ayrıldım ve eğitim sektörüne geçmeye karar verdim. Sonra da kendimi dünyadaki en ’duru’ canlılar olan çocuklarla bir arada buldum. Şu anda yaptığım iş insanı sürekli besleyen, öğretirken öğrendiğin, karşı tarafa bir şeyler katarken kendine daha çok şey katıldığına şahit olduğun bambaşka bir dünya.
Kariyer basamaklarını tırmanırken, itici gücünüz neydi?
Öncelikle işime çok ama çok aşığım. İşim, benim hobim gibi. Bugüne kadar hiçbir sabah kendimi ‘işe’ gidiyormuş gibi hissetmedim. Aksine her yeni güne bambaşka bir heyecanla başlıyorum. Tutkuyla bağlı olduğunuz bir işte azimliyseniz ve ufkunuz da genişse başarı kaçınılmaz oluyor. Çalışma hayatımda, aldığım her görevde bu heyecan ve tutku beni zinde tutmuştur.
Sizce başarının altın anahtarı nedir?
Ben, nasibe çok ama çok inanıyorum. Bir işte öncelikle nasibiniz olmalı. Çevremizde işinde çok başarılı olmuş insanlar var. Hepsinin bu başarıya ulaşma öyküleri, izledikleri yollar farklı. Belki ortak özellikleri çok çalışkan olmaları ve asla pes etmemeleri olabilir ama en çok dikkatimi çeken, bu insanların çok nasipli olmalarıdır.
Kadınların iş hayatında yaşadığı en temel sorun nedir? Siz bu sorunları aşmak için nasıl bir yol izliyorsunuz?
Dürüst olmak istiyorum, bence kadınların karşısındaki en büyük sorun, iş hayatındaki diğer kadınlar oluyor. Örneğin iş hayatında doğum yapan veya emzirme izni olan bir kadın, bir diğer kadın yönetici/patron tarafından veya iş arkadaşı tarafından dışlanabiliyor. Oysa ki ben hep “kadın kadının dostu olmalı” derim. Bizim birbirimizi iyi anlamamız ve destek olmamız çok kıymetli. Kişisel olarak ben de iş hayatında belli başlı zorluklar yaşadım ama bu kadın olmamla alakalı değil, ticaretin zorlu taraflarıyla ilgiliydi.
İş hayatının içerisinde bir kadın olarak, cumhuriyete neler borçlu olduğunuzu düşünüyorsunuz?
Sadece kadınların değil, kadın-erkek herkesin cumhuriyete ve Atatürk’e borcu var. Seçimlerimizi yapabiliyoruz. Eşimizi, işimizi, mesleğimizi, yaşayacağımız yeri seçmek, hayatımızla ilgili kararları alırken tamamen özgür olmak kadar konforlu ne olabilir? Medeni haklarımız var, kadınlara sağlanan pozitif ayrımcılıklar var. Saymakla bitmez.
Cumhuriyetin size tanıdığı en büyük özgürlük nedir?
Bunda da sınır koyamıyorum. Bağımsızlık, harika bir duygu. Hür olmak kadar keyifli ne olabilir?
’Cumhuriyet kadını’ denilince, gözünüzde canlanan fotoğrafı birkaç cümleyle tarif eder misiniz?
Fikri hür, irfanı hür olmak. Ayaklarının yere sağlam basması.
Atatürk’ün kadınlarla ilgili söylediği en sevdiğiniz söz hangisi?
“Dünyada hiç bir milletin kadını, ‘Ben Anadolu kadınından fazla çalıştım. milletimi kurtuluşa ve zafere götürmekte Anadolu kadını kadar emek verdim’ diyemez!”
