Okul öncesi dönemdeki çocuklarda hatta bazen bebeklerde bile görülebilen mastürbasyon davranışı, çocukların cinsel bölgesiyle oynayarak kendini uyarması ve rahatlaması durumudur.
Çocuklar genellikle bu davranışı tesadüfen keşfeder. Örneğin, bezli çocuklarda bezi rahatsız ettiği için genital bölgesini kaşıma eylemi, çocuğun haz duygusunu keşfetmesini sağlayabilir. Bedenini keşfetme merakında olan çocuk, cinsel organıyla oynamanın kendisine haz verdiğini fark ettiğinde, mastürbasyon alışkanlık haline dönüşebilir.
Çocuklar için cinsel düşünce ve hayallerden arınmış bu duygu, insan biyolojisinin gereğidir ve aslında parmak emmekten farksız bir eylemdir. Ergenlik öncesi çocuklarda, erişkinlerde olduğu gibi cinsel istek ve uyarılmışlık hali kesinlikle söz konusu değildir. Dolayısıyla bebeklik döneminde başlayan mastürbasyonun cinsel bir anlamı yoktur.
Çocuğun, cinsel organını eliyle ya da sürtünerek uyarırken terleme, kızarma ve sık nefes alma gibi belirtilerin gözlendiği bu duruma ‘çocukluk dönemi mastürbasyonu’ denir. Ancak 2-3 yaşlarında tamamen fizyolojik sayılan bu olayın giderek sıklaşması ve ileri yaşlarda da devam etmesi bir problemin habercisi olabilir.
★ ★ ★
Önceki yıllarda mastürbasyonun; yalnız büyüyen, kendisiyle ilgilenilmeyen, çevreden gelen uyarıdan ve sevgiden yoksun çocuklarda gözlendiği düşünülürdü. Örneğin kardeş kıskançlığı, anne-baba arasındaki çatışmalar, bakıcının evden ayrılması; çocuğun kontrolsüz bir şekilde uzun süre yalnız bırakılması, kendini güvende hissetmemesi, kaygılı olması gibi nedenler öncelikli olarak mastürbasyonun tetikleyicisi olarak gösterilirdi. Ayrıca genital bölgede oluşan bir enfeksiyon veya kaşıntı hissi, alerjik durumlar, rahatsız edici iç çamaşırı gibi fiziksel nedenlerin de sebepler arasında olduğu düşünülürdü. Bebeklik çağında nadiren görülen mastürbasyonun, epilepsinin ön habercisi olabileceği de düşünülmekteydi.
Bütün bu sayılanlar çocukluk çağı mastürbasyonu için düşünülmesi gereken nedenler arasında olsa da ilgiden yoksun olmayan, çok sevilen ve ailesiyle arasında ilişki sorunu olmayan çocuklarda da mastürbasyona rastlanıyor. Bu nedenle çocukluk dönemi mastürbasyonu, tek nedene bağlı gelişen bir durum değil.
Yapılan son araştırmalarda uzun süre devam eden çocukluk dönemi mastürbasyonunun, bir çeşit takıntı (saplantı) olduğu bildirilmiş. Sonuç olarak, nedenlerin çokluğu da düşünüldüğünde, çocukluk çağı mastürbasyonu hiç de basite alınacak bir durum değil.
Çocuğunu cinsel organıyla oynarken gören anne-babalar büyük telaşa kapılır. Çocuklarının yaptığı hareket onları utandırır, özellikle yabancıların yanında daha çok rahatsız olurlar. Bir kısım anne-babalar, çocuğunun cinsel bozukluk gösterdiğini ve ileride bunun büyük sorun oluşturacağını düşünür. Bunun için çocuğa değişik cezalar verir; ‘ayıp, günah’ gibi sözlerle engellemeye çalışırlar. Oysa çocuğa suçluluk duygusu yaşatmak, problemi daha da çözülmez hale getirecektir.
Anne-babanın mastürbasyona karşı vereceği tepki, sorunun büyüyüp büyümemesinde belirleyicidir. Anne-baba çocuğuna, mastürbasyon davranışını bildiği izlenimi vermeli ancak hiçbir zaman cezalandırma ve suçluluk duygusu yaşatacak sözler sarf etme yoluna gitmemelidir.
Çocuk mastürbasyona başladıktan sonra onu uyararak yapmamasını istemek yerine ilgisini başka bir yöne çekmek, çocuğun dikkatini dağıtmak en uygun yaklaşım olacaktır. Özellikle küçük çocuklarda sadece bu tutum dahi mastürbasyonun azalmasına neden olabilir. Mastürbasyonun sıklaşması ve devam etmesi durumunda, altta yatabilecek başka psikolojik nedenlerin araştırılması gerekir. Bu gibi durumlarda, ailelerin vakit geçirmeden psikiyatrik yardım almaları önemlidir.
NASIL ARANDI: #figen karaceylan çakmakcı #doktor #uzman #psikiyatrist #çocuk #yalan #anne #baba #ebeveyn #psikiloji
Azı yarar çoğu zarar
Çocuk ve Ergen Psikiyatristi Uzm. Dr. Figen Karaceylan Çakmakcı
