FOTOĞRAF: İSMAİL HAKKI TİMUÇİN
Tam yarım yüzyıl önce İzmir’de doğmuşum. Öğrencilik, üniversite derken yüksek lisans için İstanbul’a geldim. İnşaat yüksek mühendisi olarak, eşim Şennur Zengin ile birlikte yalıtım işleri üzerine kurduğumuz şirket ile iş hayatında bugünlere geldik. Gölcük Ford fabrika inşaatında tanıştığım sevgili eşimle evliliğimizin 20. yılına girdik. Başiskele Seymen’de, kızlarımız Melek Lal ve Esma Bal ile mutlu, mesut bir hayat kurduk diyebilirim.
Allah’ın şanslı kullarından biri olduğumu hissettim. :)
Plan yapmadım. Anı yaşamayı, yaşayarak öğrenmeyi, tecrübe etmeyi tercih ettim. Nasıl bir baba olacağımı hiç düşünmedim, sadece tadını çıkardım. Ancak babamın babalığını örnek alacağımı biliyordum; öyle de oluyor. Baba olmadan önce de şimdi de arzum, çocuklarıma her zaman yanlarında olan çok büyük bir güç olduğumu hissettirebilmektir.
Çook... O kadar çok var ki. Koruma, sahiplenme, endişe duyma, eğitme hatta sevme veya kızma şekli gibi çocukken anlamakta zorlandığım birçok konuyu ancak şimdi anlayabiliyorum. Bu, çok şaşırtıcı bir farkındalık oluyor benim için.
Bu soruyu kızlarıma sormuştum. Söylediklerini aktarayım: “Nazik, hoşgörülü, kibar; ailesinin ihtiyaçları için çok çalışan, çocuklarının istediği şeyleri gerçekleştirmeye gayret eden, yakışıklı bir babaymışım. Madem öyle diyorlar, bana uyar :)
Canımdan bir parça olan çocuklarımı gülümserken görmenin bana en çok keyif veren şey olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim..
Kesinlikle hasta oldukları anlar. Çocuğu hasta olan bir baba için başka hiçbir şeyin önemi kalmıyor.
Sanırım yok. Babalık konusunda planlı davranamadığım için süreç neyi gerektirdiyse onu yapmayı tercih ediyorum.
Beni mutlu eden birçok davranışı bilinçli veya bilinç altıma işlenmiş şekilde uyguladığımı düşünüyorum. İstekleri şeyleri hak etmeleri gerektiğini hissettirmek, arkadaşlarıyla olacaksa cebinde harçlık olmasını sağlamak, onları sevdiğimi ve hep arkalarında olduğumu hissettirmek, emeğe saygı duymalarını sağlamak, sorumluluk duygusunu verebilmek, mutlu bir aile ortamında büyümelerini sağlayabilmek.. Sanırım yazmakla bitmez.
Kızlarımla beraber yabancı ülkelere seyahate çıkmayı, yeni yerler görmeyi ve bu seyahatlerin organizasyonlarını onların yapmasını büyük bir sabırsızlıkla bekliyorum açıkçası. Onlarla sohbet edip, karşılıklı dertleşebilmek için de sabırsızlanıyorum...
18 yıl oldu babamı kaybedeli. Böyle bir babam olduğu için çok şanslı olduğumu söylemek isterdim. Bugün bile nereye gitsem, onun güzelliklerinden bahseden insanlarla karşılaşıyorum. İsmi bana çok büyük ve değerli bir miras oldu. İnşallah ben de ona gurur veren bir evlat olabilmişimdir.
“İyi ki benim babamsın, bana kazandırdıkların için çok teşekkür ederim”
Şu an dünyadaki en mükemmel çocuklara sahip, dünyadaki en şanslı baba olduğumu bana hissettiriyorsunuz. 20 yıl sonra da böyle hissettirmeye devam edeceğinizi biliyorum. Sizi hep sevdim, her zaman da çok seveceğim.
NASIL ARANDI: #kocaeli # kocaelilife # kocaelinindergisi # kocaelidergisi #dergilik # babalargunu # babalar # baba # cocuk # ogul # kız # volkanzengin