Çağan Irmak’ın yönettiği, Hümeyra’nın muhteşem oyunculuğu ile hatırladığımız ne güzel filmdi. Çok meşhur bir ses sanatçısının demans oluşunun ve ona destek olan kardeşinin öyküsü. Günümüzde filmlere, dizilere de sık sık konu olmaya başlayan demans (bunama), unutkanlıkla giden ilerleyici bir hastalık grubu. En sık ve en bilinen türü ALZHEIMER. Tabii ki bunun dışında demans nedenleri de var. İnsanların hayat sürelerinin uzaması, tanı yöntemlerinin gelişmesiyle birlikte hepimizin ailesinde, çevresinde bir demans hastası var artık.
Muayenehaneme unutkanlık şikayetiyle getirilen (çoğu ileri yaşlı ve çocukları tarafından getiriliyor) hastaların bir çoğunda ilk cümle aynı: Unutmaya başladı doktor hanım...
‘Ne zamandır unutuyor?’ sorusuna verilen yanıt ise muğlak. Biraz ayrıntılı sorgulayınca, çoğu hastanın 1-2 yıl evvelden unutmaya başladığı ama ‘yaşa göre normal, bu yaşta herkes unutur biraz vb.’ düşüncelerle ne yazık ki dikkate alınmadığını görüyoruz. Ne zaman ki hastanın hayatında bir şeyler aksıyor, hayal görmeler ya da saçma konuşmalar, davranışlar oluyor, o zaman işin farkına varılıyor. Oysa demans bize çok daha önce sinyallerini veriyor.
Aynı konuyu tekrar tekrar sorma- anlatma; evde eşyalarını bulmakta güçlük, çaydanlığın altını açık unutma, namazda duaların rekatlarının karışması, içe kapanma, günlük konulara ilgisiz tavır, öz bakımın azalması gibi durumların da dikkate alınması gerekiyor. Bu belirtilerin bazıları, kişi yalnız yaşıyor ve bahsetmiyor ise yakınları tarafından da fark edilmeyebiliyor. ‘Kendi işini kendi yapar, yalnız yaşıyor, alışverişini kendi yapıyor” diye bahsedilen ama tetkikler sonucu demans tanısıyla ilaç başlanan hasta sayısı hiç de az değil.
Halbuki demansta en önemli şeylerden biri erken tanı ve tedavi. Ne kadar erken tanınır ve tedavi başlanır ise hastaya sağlayabileceğimiz yarar o denli fazla oluyor. Zira demans tedavilerinin hepsi gidişatı yavaşlatma, hastanın günlük yaşamını bağımsız geçirebileceği süreyi uzatma amacına dayalı. Demansı tamamen ortadan kaldıracak ya da geri döndürecek bir tedavi henüz yok.
İlerleyici bir hastalık olduğu için kişi zamanla yemek yemek, yıkanmak hatta tuvalet ihtiyacı için bile desteğe ihtiyaç duyabiliyor. Bu dönemi olabildiğince geciktirmek, ayrıca hastanın gelecekteki bakım planlamasını sağlamak en önemli hedefimiz oluyor.
Hayat koşturmacasının arttığı, insanların daha bireysel yaşadığı günümüzde demans hastası olmak da hasta yakını olmak da zor. Bir süre sonra mutlak bakım ve gözetim ihtiyacı doğuran bu hastalık, hem hastanın psikolojik olarak bu durumu kabullenmesi hem de hasta yakınlarının hayatlarında yeni bir sorumluluğu ve işi tolere edebilmesi açısından oldukça güç.
İşte bu yüzden tanıyı ne kadar erken evrede koyar ve tedaviyi başlarsak, hasta ve yakınlarının hayatına katkımız o denli artıyor.
Siz de unutkanlık şikayetini ertelemeyin, ciddiye alın ve bir uzmana mutlaka danışın... Ve filmde de söylendiği gibi “Her şey unutulur, sıcak tebessümler dışında...” Yüzünüzden gülümsemenin eksik olmaması dileğiyle...
Bilgi ve randevu için:
Telefon: 0(262) 333 36 66 - 0552 884 01 41
www.nomer.com.tr
