Sizi kısaca tanıyabilir miyiz?
Ben, 1976 İzmit doğumluyum, inşaat mühendisiyim. Kurucu ortağı olduğum, 21 yıldır faaliyet gösteren Zengin İzolasyon Ltd. Şti.’de aktif çalışma hayatına devam ediyorum. 22 yıldır hem hayat arkadaşım, hem iş ortağım olan Volkan Zengin ile evliyim. Melek Lal ve Esma Bal adında iki nefis kuzunun da annesiyim.
İlk anne olduğunuzda mutluluğun yanı sıra hangi duyguları hissettiniz?
Yeni bir yaşamın varlığıyla, ona sağlıkla kavuşmuş olmanın verdiği sevinçle doluydum. İlk heyecan ve şaşkınlıktan sonra annelik deneyimim birçok bilinmeyenle gelmişti. İlk bebeğine 35 yaşında ve 9 yıllık özlem sonunda kavuşmuş birisi olarak hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağı biliyordum. Bu bilinç bana yüksek derecede sorumluluk ve kaygı duygusu getirdi. Onun ihtiyaçlarını karşılamak, yetişebilmek ve ona sağlıklı bir gelecek sağlamak endişe vericiydi. Bu dönüştürücü deneyimde korku, merak, telaş, gurur, bazen pişmanlık gibi birçok farklı duyguyu da aynı yoğunlukta yaşadığımı biliyorum.
Anne olduktan sonra hayatınızda neler değişti?
Evliliğimiz için de yeni bir sayfa açılmıştı. Son kullanma tarihi olmayan, ucu açık, sonsuz bir görev başlamıştı. Önceliklerim, hareket kabiliyetim, uyku düzenim, alışkanlıklarım, duygusal dünyamdaki gelgitler, evimin düzeni, çalışma saatlerim ve iş yeri düzenim, okuduğum kitaplar, alışverişlerim, evimde pişen yemekler… Tüm yaşamıma yeniden format atılmış gibiydi :) Hayat, onların konfor alanına uygun olarak güncelleniyordu. Doğumla birlikte yüklenmiş olan annelik sıfatımla tüm bu değişimlere ve dönüşümlere hızla uyumlanıyor ve kabul ediyordum.
Çocuk sahibi olmadan önce nasıl bir anne olmayı hayal ediyordunuz? İşler planladığınız gibi gitti mi?
Çocuk sahibi olmak kadar, olamamak üzerine de kendimi hazırladığımı biliyorum. Daha önce yaşadığım olumsuz tecrübeler nedeniyle hiç hayallere dalmadım, dalmak istemedim. Zaten inancım, herkesin anneliğini de doğumla birlikte doğurduğu yönündeydi. Nasıl bir anne olacağımı ben de merak ediyordum. Tek hayal ettiğim şey ona çok istendiğini hissettirmek, her ne olursa olsun onu çok sevdiğimizi hücrelerine kazımaktı. Bu hayalimi sanırım gerçekleştirdim. Bununla birlikte sabırların çok zorlandığı günleri çok yaşadım. O zamanlarda da onları ne kadar istediğimi hatırlamak ve kulaklarına fısıldamak, bana her zaman iyi gelen tek planım olmuştur.
Annenizin ’anne olunca anlarsın’ dediğinde ne demek istediğini, anne olunca anladınız mı? Bizimle de paylaşır mısınız?
O zamanlar bana basit gelen bu cümlenin derinliğini, kalbim artık bir başkası için de çarpmaya başlayınca anladım. Onların bizi büyütürken yaptığı fedakarlıkları, duydukları endişeyi; koruma içgüdüsüyle yaptıkları ama o an bize saçma veya yanlış gelen bir çok davranışın gerekliliğini şimdi daha iyi anlıyorum. Onlar için endişelenmek, onların mutluluğu için çabalamak, karşılaştıkları zorluklar karşısında destek olmak gibi deneyimler, eminim herkes için anneliği özgün ve derin bir tecrübe haline getiriyor.
’Ben asla annem gibi yapmam’ deyip de çocuğunuza aynı şekilde davrandığınız oldu mu?
Annem bize fırça atmaya başladığı zamanlarda hemen yanından uzaklaşır, odamıza gider, duymamak için kapıyı kapatırdık. Annem bu durumu fark eder, kapıyı açar, ısrarla söylenmeye devam ederdi. Sanırım ben de söylenmeye başlayınca etrafımdan kaçışan kızlarım için aynı şeyi yapıyorum. Onlar duymayınca fırçanın da tadı olmuyormuş :)
Sizce anne olmanın en keyifli yanı nedir?
Onlarla aramdaki tarifsiz bağ ve o bağ üzerinden taşınan kesintisiz enerji transferi. Bu enerji akışıyla onlarla bazen çocuk olup oyunlar oynuyoruz, saçmalıyoruz, eğleniyoruz; bazen de bir yetişkin gibi dertleşiyoruz. İkisinin de kız olması iletişimimizi çok kolaylaştırıyor. Dünyalarında hem disiplinli hem de eğlenceli bir anne tarifim var. Bu ikisinin hangi zamanlarda ortaya çıktığını, duruşumdan anlıyorlar. Konuşmaya ihtiyacım olmadan bakışlarla anlaşabilmek keyfi annemden bana, benden de onlara taşındı.
Peki, en çok zorlayan yanı?
Benim için yapılması çok kolay işleri, çözülmesi basit sorunları sabırla kendilerinin halletmesini beklemek. Yaşadıkları problemleri dinlerken tarafsız hatta duygusuz kalıp, durumu orta ve uzun vadede daha iyi olacaklarına inandığım şekilde yorumlayarak onları güçlendirme çabası.
Birlikte yapmaktan en çok keyif aldığınız şey nedir?
Evimizde, bahçemizde birlikte yaşadığımız hayvanlarımızla vakit geçirmek, mutfakta sevdikleri lezzetleri beraber yapmak, bazı akşamlar film izlemek, seyahatlere çıkmak ve yeni yerler keşfetmek, müzeler, sergiler gezmek en keyif aldığımız aktiviteler.
Bir anne olarak çocuğunuza hayata dair verdiğiniz en önemli öğüt nedir?
Hayata dair seçimleri ve kararlarında, kendilerini mutlu edenleri sahiplendikleri kadar mutsuz edenleri de sahiplensinler. İşte, o kısım en çok öğrenecekleri ve hayata karşı güçlenecekleri alan olacak. Emin oldukları doğrularla ilerledikleri yolda, kendilerini ve ne istediklerini iyi ifaden eden bir üslup içerisinde; keşfettikleri iç mutluluklarına sarılarak, hayatın en güzel aksesuarı olan gülümsemelerini takınarak; yollarına bazen sağır, bazen dilsiz ama en çok da iyi bir gözlemci ve öğrenci olarak devam etsinler.
Anneler Günü’nde, annenize ne söylemek isterdiniz?
Canım annem, çok özledim. En çok da o şen kahkahanı, seni güldürmeyi, birlikte gülmeyi ve sonunda hep biraz fırça ve dua ile biten sohbetleri… Biz, biraz ıssızlık dışında bıraktığın gibiyiz. Seni çok ama çok seviyorum. Anneler günün kutlu olsun Melek annem.
