İzmit Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi’nin başarılı eğitimcilerinden Yasin Koçman, sanatla iç içe bir eğitimci.
Branşı bilişim olsa da iletişimden hiç kopmamış, sanal dünyaya dalmamış, hayatla bağını koparmamış aksine hayata sanatla bağlanmış biri eğitimci o.
Eğitimci kimliğinin yanı sıra müzik korosu şefi.
Bağlama, gitar ve ud üstadı.
Sesiyle mest eden bir isim o.
İlimizde pek çok müzik korosunun kurulmasını sağlamış, şef olarak görev yapmış.
Şu anda Kocaeli Valiliği Türk Halk Müziği korosu ve Yalova Altınova Bakgöç Bayanlar Korosu’nda şeflik yapıyor.
Robotik Kodlama Eğitim Tanıtma ve Yaygınlaştırma Derneği ile AKÜMDER Kültür Derneği Yönetim Kurulu üyesi aynı zamanda.
Müzik dışında bir başka hobisi de antika arabalar. 1963 model Chevrolet Imapla marka aracına gözü gibi bakıyor.
Ve tabii ki bir aile babası. Anlayacağınız on parmağında on marifet.
Gelin çok yönlü eğitimci Yasin Koçman’ı birlikte tanıyalım.
İzmit’te doğdum. 2001’de Kocaeli Üniversitesi Bilgisayar Öğretmenliği bölümünden mezun oldum. 2002 yılında İzmit Endüstri Meslek Lisesi’nde öğretmenliğe başladım. Yaklaşık 17 yıldır İzmit Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi’nde öğretmenlik yapıyorum. Evliyim, 2 kız çocuğu babasıyım. Robotik Kodlama Eğitim Tanıtma ve Yaygınlaştırma Derneği (ROBKOD) ve AKÜMDER Kültür Derneği’nin yönetim kurulu üyesiyim. Bunun dışında müzikle ilgileniyorum, enstrüman çalıyorum, şarkı okuyorum, müzik korosu şefliği yapıyorum, bağlama dersi veriyorum. Antika arabalara ilgim var. 1963 model kırmızı Chevrolet İmpala marka bir aracım var.
Öğrencilik yıllarımda Kocaeli’de Türk Halk Müziği korolarında yer almıştım. Öğretmenliğe başladıktan sonra 2003 yılında okulumuzda öğretmenler korosu kurulması gündeme geldi. Bana ‘Sen koroyu çalıştıracaksın’ dediler, deneyimli olduğum için de bu göreve hayır demedim. 2005 yılında ise Kocaeli Barosu Avukatlar Korosu’na dahil oldum. Daha sonra İzmit Belediyesi Türk Halk Müziği Korosu, ardından Kartepe Belediyesi Türk Halk Müziği Korosu, Derince Belediyesi Türk Halk Müziği Korosu’nda hepsinde kurucu şef olarak yer aldım. Yıllarca konserler verdik. 2010 yılında Kocaeli Valiliği Türk Halk Müziği Korosu’nu kurduk. O zamandan bugüne Türk Halk Müziği Korosu’nda sanat çalışmalarına devam ediyorum. Şehir dışında da çalıştırdığım birkaç koro var. Ayrıca bağlama kursu hocalığı da yapıyorum.
İlk enstrümanım flüttü (gülüyor). 1987 yılıydı ilkokul 3’e gidiyordum ve okulun bando takımındaydı. Daha sonra trampetle devam ettim. İlerleyen süreçte bu hobim profesyonel hale geldi. Benim okuduğum yıllarda konservatuvar çok yoktu. Ben endüstri meslek lisesi öğrencisiydim. Bu nedenle oradaki vizyon tamamen farklı oluyor. Okulu bitirdiğin zaman bilgisayarla ilgileneceksin gibi bir algı vardı ama ben sanatla ilgileniyordum. Hatta üniversite yıllarımda arkadaşlarım bana ‘Sen yanlış meslek okuyorsun. Tiyatroya git ya da müzikle aran çok iyi müzikle ilgilen’ demişlerdi. 2001 yılından sonra koro işinde daha aktif oldum. Benim için dönüm noktası İzmit Belediyesi korosunu kurmamız oldu. 2008’de İzmit Belediyesi Türk Halk Müziği Korosu’nu kurunca çok daha aktif olmaya başladık. Bu koronun kurulmasıyla birlikte Yasin Koçman’ı şef Yasin Koçman yapan bu koro ve devamındaki gelişmeler oldu.
Halihazırda öğretmenlik görevimize devam ediyorum. Akşam okul bittiğinde aktiviteler başlıyor. Yalova Altınova’da kadınlardan oluşan bir korom var. Onlarla çok güzel konserler yaptık. Pazartesi günü Yalova’ya gidiyorum. Çalışmalarımı yaptıktan sonra eve gelip kızlarımla ilgileniyorum. Zeynep ve Zeren adında iki kızım var ve onlarla çok güzel bir bağım var. İzmit’te olduğum günler akşama kadar okulda oluyorum. Daha sonra Sabancı Kültür Merkezi’nde Kocaeli Valiliği’nin korosuyla akşam 9'a kadar çalışmalarımı gerçekleştiriyorum. Benim için zaman böyle geçiyor.
Kızlarımın biri lise biri ortaokul öğrencisi. Onlar ilgilenmediler. İlgilensinler diye keman, gitar kurslarına gönderdim ama kısa bir süre kurslara devam edip sonra bıraktılar.
Öğretmen arkadaşlarımla birlikte geçtiğimiz yıl Robotik Kodlama Eğitim, Tanıtma Ve Yaygınlaştırma Derneği, kısa adı ROBKOD’u kurduk. Öğretmenlik ve müziğin yanında robotik kodlamaya el attım (gülüyor). Bu süreç nasıl gelişti biraz onu anlatayım; bilişim bölümünden arkadaşlarım robotik kodlamayla alakalı bir dernek kurmak istedi. Şirket kuralım dedik ama maliyeti fazla olacağı için dernekte karar kıldık. Profesyonel işimiz bilişim öğretmenliği. Bu işi de bilen bilmeyen herkes yapıyor. Biz bu işin yıllarca eğitimini almışız. Bu nedenle bu işe el atalım dedik. Gençlerin geleceği robotik kodlama. Gençlerimiz, çocuklarımız robotik kodlamadan geri kalmasın istedik. Hayatın aslında temelinde robotik kodlama var. Bunu düzgün bir şekilde öğretelim diye bir dernek kurduk. Bununla ilgili çalışmalarımızı yaptık. Yaz kursları açtık. Şu anda 5 kurumda yoğun bir şekilde eğitim veriyoruz. Yetişemiyoruz eğitimlere desem yeridir.
Özellikle 10 yaş altı çok ciddi şekilde ilgi gösteriyor. Anaokulları, okul öncesi eğitimde ders vermemizi istiyorlar. Yazın açtığımız kurs 9’da başlıyordu. 9’a çeyrek kala gelen çocuklar oluyordu. Yaz tatilinde çocuklar sabah erkenden kalkıp kursa geliyordu. Bu gerçekten çok büyük bir şey. ‘Kurs 5 günde bitti. Devam etsin. Bir daha yapalım’ diyen öğrencilerimiz oldu. Boş geçmesini istemedikleri bir dersti çocuklar için.
Eğlenceli bir kişiliğim var. Çocuklarla beraber olmak çok güzel. Onlarla beraber mutfağı paylaşıyoruz, onların istedikleri yemekleri yaparak vakit geçiriyoruz.
Evet. Özellikle et yemeklerini güzel yaparım.
Hafta sonu bir yere gitmek istediklerinde onları özgür bırakan ama kontrollü bir babayım. Bir şey yapacaksak kızlarımın fikrini de alırım, onların fikrini önemserim.
Eşim Fatma Hanım ile 1997 yılında bir arkadaşımın iş yerinde tanıştım. Tabii, işlerin buraya geleceğini bilmiyordum. Tanışmamıza vesile olan arkadaşım Fatma’ya gitmiş ‘Yasin senden çok hoşlanmış’ demiş. Halbuki böyle bir şey demedim. Bana da geldi ‘Fatma senden çok hoşlandı’ dedi. İkimizin de birbirimizden haberimiz yok. O sıralar ben üniversiteye hazırlanıyorum. Sınavdan önce cuma günü moral olsun diye Maşukiye’ye gittik. Arkadaşım Fatma’nın da geleceğini söyledi. Fatma gelince onunla biraz sohbet ettim ve ‘Duyduğum kadarıyla çıktığınız yokmuş. Benimle çıkar mısınız?’ diye teklifte bulundum. Fatma da ‘Düşünmem lazım’ dedi. Ben de ‘Düşüneceksen olmaz bu iş’ karşılığını verince kabul etti. Sonradan anlattı Fatma; 2 gün sonra sınava gireceğim için kafam rahat olsun diye kabul etmiş. 22 yıldır birlikteyiz. 2001 yılında evlendik. O günden bugüne aşkımız hala tazeliğini koruyor…
Benim öğrencilerime ve gençlere tavsiyem sanal aleme dalmasınlar. Sanal dünya adı üzerinde sanal. Başınız sıkıştığında ya da bir şeye ihtiyacınız olduğu zaman annenizden, babanızdan, arkadaşınızdan, dostunuzdan ya da çevrenizden yardım istiyorsunuz. Sanal dünyadan bir yardım göremiyorsunuz. Anı yaşamak istiyorsanız sanaldan çıkıp gerçeği yaşayın.
NASIL ARANDI: #Yasin Koçman #
