Sizi kısaca tanıyabilir miyiz?
Merhabalar, ben Gülnur Eroğlu Gürsoy. 29 yaşındayım, iki buçuk yaşında bir oğlum var, özel bir kurumda memurum. Gezmeyi, görmeyi, eğlenmeyi seven, tam bir yay kadınıyım.
İlk anne olduğunuzda mutluluğun yanı sıra hangi duyguları hissettiniz?
Mutluluğun yanı sıra hüzün ve endişeyi aynı anda yaşadım diyebilirim. Annelik bence yer yüzünde var olan tüm duyguları sonuna kadar yaşamak gibi bir şey. Her zamankinden daha güçlü hissediyorsunuz kendinizi. İçgüdülerinizin güçlenmesi de süper güç gibi bir şey.
Anne olduktan sonra hayatınızda neler değişti?
Aslında bizim hayatımızda çok değişiklik olmadı. Poyraz, uyku düzeni olan bir çocuk olarak doğdu diyebilirim. Çevremden duyuyorum, ailelerin en çok zorlandığı konu uyku sanırım. Uyku sorunu bizi es geçti. Biz her zaman gezmeyi, görmeyi, eğlenmeyi seven bir aile olduk. Poyraz doğduktan sonra onu da hayatımıza dahil ettik ve o da çok çabuk adapte oldu. Sanırım sadece evimizin yerleşim düzeni, sohbet konularımız ve önceliklerimiz değişti.
Çocuk sahibi olmadan önce nasıl bir anne olmayı hayal ediyordunuz? İşler planladığınız gibi gitti mi?
Ben, pimpirikli bir anne olacağımı düşünürdüm. Hep ‘O, hiçbir şey yapmasın, ben onun için her şeyi yaparım’ diyordum, fakat bunun doğru olmadığını anlamam kısa sürdü. Evet, hala her şeyi yaparım ama düştüğünde kaldırmıyorum, kendi kalkıyor, ben sadece yapabileceğini, yanında olduğumu söylüyorum. Anne olduğunuzda hiçbir şey planladığınız gibi gitmiyor ve bu benim hoşuma gidiyor, anı yaşıyorum :)
Annenizin ’anne olunca anlarsın’ dediğinde ne demek istediğini, anne olunca anladınız mı? Bizimle de paylaşır mısınız?
Anneliğin nasıl bir şey olduğunu anladıktan sonra kendi anneme ve tüm annelere ayrı bir saygı duymaya başladım. Annemin bizim için yaptığı şeylerin ne kadar yüce olduğunun farkına vardım. Bu duyguyu tattıktan sonra dünyanın en iyi annesine sahip olduğumu anladım, onun kadar iyi bir anne olabilmek için çabalıyorum.
‘Ben asla annem gibi yapmam’ deyip de çocuğunuza aynı şekilde davrandığınız oldu mu?
Anneme ‘sallamadan büyüteceğim çocuğumu’ demiştim, sanırım bir gün sürdü sallamaya başlamam.
Sizce anne olmanın en keyifli yanı nedir?
Gitgide büyümesi, uyanıp size bakması, yorgunluktan uyuyakalması, kahkaha atışı, konuşmaya çalışması, bir şeyleri yapmaya çalıştığını görmek, beni bütün gün gülümsetebilir. Bunları düşünerek, ağzım kulaklarımda gezebilirim.
Peki, en çok zorlayan yanı?
Şu an konuşuyor, derdini anlatıyor, fakat 1 yaşından önce onu anlayamamak çok zordu. Bir de şimdi 5 dakika dinlenip, 3 saat koşabilen bir oğlum var, bazen ona yetişemiyorum.
Birlikte yapmaktan en çok keyif aldığınız şey nedir?
‘En yakın arkadaşını doğurmak’ diye bir söz okumuştum, işte o, benim oğlum. Geziyoruz, eğleniyoruz, gülüyoruz, seyahat ediyoruz, oyun oynuyoruz. En mutsuz anımız bile onun bir gülüşüyle keyifli hale geliyor.
Bir anne olarak çocuğunuza hayata dair verdiğiniz en önemli öğüt nedir?
Hayat seni nereye getirirse getirsin, hep iyi ve yalansız olmayı tercih et. Ne yaşamak istiyorsan, nasıl yaşamak istiyorsan, öyle yaşa. Birileri için asla hayallerinden vazgeçme. İlk önce kendini sev, kendine saygı duy, her şey daha kolay olacaktır.
Anneler Günü’nde, annenize ne söylemek isterdiniz?
‘Seni seviyorum’ demek bana hep zor gelmiştir. Anneme söylerken bile hep çekinirdim, oğlumla dolu dolu ‘seni seviyorum’ demeyi öğrendim. Hayatımın en büyük şansı annem; SENİ ÇOK AMA ÇOK SEVİYORUM.
