Evlendik… Sıra çocuk yapmaya geldi!

Çocuk ve Ergen  Psikiyatristi Uzm. Dr. Figen Karaceylan Çakmakcı

Evimize eşya alırken, bir yere gitmek istediğimizde, en basit bir ayakkabıyı alırken bile düşünüp taşınarak karar veririz. Acele etmez, en iyisi olsun isteriz. Buna rağmen, birçok farklı motivasyonla olsa gerek, çocuk sahibi olmak için çok fazla acele edildiğini gözlemliyorum.

Çocuk sahibi olmak “Evlendik, sırası geldi, çocuk yapalım” gibi basitçe alınabilecek bir karar değildir… “Anne-babalarımız çok istiyor, torun özlemi içindeler” gibi başkalarının yönlendirmesiyle alınacak bir karar da değildir. “Evliliğim tehlikede, eğer çocuk yaparsam belki aramız düzelir” gibi sorun çözme nesnesi olarak kullanılması ise tam bir faciadır.

Sıkça gözlemlediğim başka bir hata ise ekonomik olarak da duygusal açıdan da hazır olunmamasına rağmen “Çocuğum bir kardeşi olmasını çok istiyor” diye şartları zorlayarak çocuk sahibi olunmasıdır.

Ebeveyn olmak, kendi içinde bir hazır oluş hali ister. Eğer ebeveyn olma adayıysanız şu soruları içtenlikle yanıtlamanızı öneririm:

• Çocuk sahibi olmanın sorumluluğunu taşınabilecek misiniz?

Bakıma ihtiyaç duyan çocuk size bağımlı ve onun her şeyinden siz sorumlu olacaksınız. Eve geç gelme, sabahları geç kalkma lüksünüz yok. Basit bir karar alırken bile onu nasıl etkileyeceğini düşünmeniz gerekecek çünkü bebek bile olsa o da ailenin bir parçası olacak.

• Çocuğun bakım ve ihtiyaçlarını karşılayabilecek bir ekonominiz var mı?

Eğer çocuğunuzun ihtiyaçlarını karşılayabilecek ekonomiye sahip değilseniz, ‘nasıl olsa zaman içinde hallederiz’ gibi bir anlayış, çocuğa yapılan en büyük haksızlık olacaktır.

• Alışık olduğunuz yaşam biçiminden vazgeçebilecek misiniz?

Çocuklar özellikle belli bir yaşa gelinceye kadar düzenli bir yaşam ister. Rutinleri çok önemlidir. Örneğin, bebeğin uyku saati ve yeme alışkanlığı hayati önem taşıyan rutinlerdir. Bu yüzden çocuk sahibi olduğunuzda istediğiniz zaman eve gelmek, her istediğinizde arkadaşlarınızla sosyalleşmek gibi bir şansınız olmayacak. ‘Ben işten sonra düzenli spor yaparım’ gibi alışkanlıklarınızdan vazgeçmeye hazır mısınız?      

• Çocuk yetiştirmek için yeterince sabır ve hoşgörü gösterebilecek misiniz?

Sizinle oyun oynamak istediğinde, elinizdeki cep telefonunu bırakıp onunla oynayabilecek misiniz? Avazı çıktığı kadar bağırıp istekleri olsun diye tutturduğunda, sabır ve hoşgörüyle onu sakinleştirebilecek misiniz? Gece sık sık uyandığında, sakin kalıp onu rahatlatabilecek misiniz?

• Belli bir süre bile olsa kendi zamanınızı, konforunuzu, isteklerinizi şikâyet etmeden çocuk için harcayabilecek misiniz?

Karı-koca olarak, belki de uzun bir süre baş başa tatile gidemeyecek, yemeğe çıkamayacak olmaya hazır mısınız?

• Sosyal rollerinize yeni ama asla bırakamayacağınız bir rol eklemeye hazır mısınız? 

Yani anne baba olmaya hazır mısınız? En basit anlaşmazlıkta boşanmaya karar verirken, eş olma rolünden kolayca ayrılabildiğiniz halde anne veya baba rolünün kalıcı olacağının farkında mısınız? Çocuk sahibi olmak bozulmuş ilişkileri düzeltmek için asla bir çözüm olamaz. Hatta eğer eşler arasına ilişkisel bir sorun varsa bu sorunların üstünün örtülmesine ve bir gün tekrar belki de daha da artarak ortaya çıkmasına bir neden olabilir.

Eğer bu sorulara içten bir “evet” diyorsanız, gerçekten ebeveyn olmaya hazırsınızdır. 

NASIL ARANDI: #figen karaceylan çakmacı # pedagog # çocuk ve ergen psikiyatristi # kocaeli # çocuk #