.jpg.jpg)
Sizi kısaca tanıyabilir miyiz?
Merhaba. Öncelikle yine çok anlamlı bir projede yer almaktan dolayı mutlu olduğumu belirtmek isterim. 1987, İzmit doğumluyum. Uzman psikoloğum. 2022 yılında Ren Psikoloji’yi kurdum ve danışanlarımı burada ağırlamaktayım. Üniversitede tanıştığım eşimle 2012 yılında evlendim. Biri 9, diğeri de 4 yaşında iki kızım var.
İlk anne olduğunuzda mutluluğun yanı sıra hangi duyguları hissettiniz?
Öncesinde gebelik kayıplarım olduğu için çok uzaklardan gelen bir sevdiğine nihayet kavuşmak gibiydi sanırım. Odaya kızımı getirdiklerinde hıçkırarak ağlamıştım. Dışarıda gözyaşları, içeride festival havası…
Anne olduktan sonra hayatınızda neler değişti?
Kendi konforuma çocukluğumdan beri çok önem veririm ve hayatımı buna göre düzenlerim. Şimdi ancak onların konforu yerinde olunca konforlu hissedebiliyorum. Duyularım çok keskinleşti ki bunu hiç beklemezdim. Zil sesine bile uyanmayan ben, kızlarımın uykuda çıkardığı mırıldanmalara gözlerimi açabiliyorum. Doğaüstü yeteneklere sahip oldum diyebilirim.
Çocuk sahibi olmadan önce nasıl bir anne olmayı hayal ediyordunuz? İşler planladığınız gibi gitti mi?
Muzip, eğlenceli, çok iyi dinleyebilen bir anne olmayı hayal ediyordum. El ele onlarla sokaklarda yürüyebilmeyi, beraber şarkı söylemeyi, dans etmeyi… İşler genel olarak planladığım gibi gitti. Sadece onlara anne olarak yaklaşmıyorum çünkü. İçimdeki çocuk halim hala orada. Hayallerimi, üzüntülerimi, nelere kırıldığımı, çocuk olarak neler beklediğimi hiç unutmadım. Kızlarla beraberken sık sık o çocuk halimi onlara da yansıtıyorum.
Annenizin ’anne olunca anlarsın’ dediğinde ne demek istediğini, anne olunca anladınız mı? Bizimle de paylaşır mısınız?
Annem ben küçükken öğle arasında okula gelip bana meyve getirirdi. Parkta oynarken sürekli seslenirdi: “Koşma, yavaş”. Bunlar en çok şikayetçi olduğum mevzulardı o zamanlar. Sonra anne oldum. Büyük kızım çok yemek seçerdi. Ağlayasım gelirdi aç kaldı diye. Kesinlikle ve kesinlikle psikolog olmasaydım, aynı tepkileri verirdim. Kızım parkta oynarken ona doğru hamle yapıp son anda yere düşen bir şeyi alıyor gibi yaptığımı çok bilirim.
’Ben asla annem gibi yapmam’ deyip de çocuğunuza aynı şekilde davrandığınız oldu mu?
Zaman zaman sesimin tonunu yükselttiğim olmuştur ancak onun dışında şimdiye kadar “annem gibi yapmam” dediğim hiçbir şeyi yapmadım. Hissettim elbet ama yansıtmamak için elimden geleni yaptım. Ancak ergenliğin biraz daha zorlayıcı olacağını ve buralarda annem gibi bir miktar kontrolcü ve evhamlı davranabileceğimi hissediyorum.
Sizce anne olmanın en keyifli yanı nedir?
Ahh. Geçen akşam arabada yolculuk yaparken Aerosmith - Dream On şarkısını üçümüz beraber söyledik. Bu hayallerimin bile ötesindeydi. En sevdiğim grubun en sevdiğim şarkısını, aynı zevki alarak kızlarımla söylemek. Beraber şarkı söylemek, eğlenmek ve hayattan aynı zevki almak bana göre anneliğin en keyifli yanı. Kokuları ve bebeklik ayakları da bu işin bonusu sanırım.
Peki, en çok zorlayan yanı?
Psikolog olarak doğrusunu bilip, insan olarak içinizden gelen dürtülerle savaşmak çok ama çok zor. Savaşı kaybettiğimde ki genelde böyle olur, olası zararları düşünmek, düşünmemeye çalışmak ve telafi çabaları…
Birlikte yapmaktan en çok keyif aldığınız şey nedir?
Hep beraber oynadığımız bir oyun var. Bir kişi koltukta oturup görev veriyor. “Bana bir kırmızı çorap getir” gibi... Üç kişi aynı anda start çizgisinden koşmaya başlayıp nesneyi bulmaya gidiyor. İlk getiren oyunu kazanıyor. Tabii bu esnada birbirini durdurmaya çalışmalar, elinden almalar, kahkaha krizleri. Böyle oyunlara ailece bayılıyoruz. Ve yine şarkı söylemek tabii ki…
Bir anne olarak çocuğunuza hayata dair verdiğiniz en önemli öğüt nedir?
Yaş itibariyle akranlarının görüşlerine çok önem veriyorlar ve kolay inciniyorlar. Kızım bir gün “X arkadaşım ayakkabılarımı hiç beğenmedi, bir daha okulda giymek istemiyorum” dedi. “Aa çok şaşırdım, stilist bir arkadaşın olduğundan daha önce hiç bahsetmemiştin” dedim. “Stilist değil ki” dedi. “Öyle mi? Ben de bu kadar ciddiye aldığını görünce herhalde öyledir diye düşündüm” dedim. Sonrasında onun anlayabileceği bir dille anlattığım şey şuydu: “Başkasının seninle ilgili kendinle çelişen bir fikri varsa, önce bu kişinin o konudaki yetkinliğini sorgulamalısın. Eğer o bu konuda yetkinse, bu fikri bir değerlendirmeye almalısın. Ama bilirkişi değilse bunun seni etkilemesine asla izin verme. Sen de bilirkişi olmadığın sürece kimse hakkında sorulmadan fikir beyan etme. Senin kim olduğunu, neyi sevdiğini başkaları değil sen belirlersin.”
Anneler Günü’nde, annenize ne söylemek isterdiniz?
Anneciğim, senin sevgin ve özverin benim için dünyadaki en büyük hazine. Senin sayende güçlü ve kendine güvenen bir insan oldum. Her zaman benim yanımda olduğun için minnettarım. Anneler Günün kutlu olsun! Seni çok seviyorum.
NASIL ARANDI: #begüm seçil kandemir # anneler günü
