Ben bazıları asık sever diyorsam,
Asık çamaşırdan felan söz etmiyorumdur herhalde,
Çamaşır asmak kiiiim ben kiiiiim diyeceğim ama,
Öyle değil,
Bildiğiniz gibi değil yani,
Ben göründüğümün aksine,
Bayılırım çamaşır bulaşık işlerine,
Yıkayayım asayım.
Ev mis gibi koksun,
Toz alayım,
Ütü yapayım felan,
İçimden hört diye fırlayıveren,
Bir hizmetçi ruh!
Bağlarım da başıma tülbentimi aman!
Yıkarım da her yeri aman!
Diyen başka bir kadın!
Eğer bunları haftada bir iki gün yapamıyorsam,
Yorgun hissederim kendimi,
Çünkü zavallı bilinçaltım kendini o kadar alıştırmıştır ki,
Ev işlerini de yapmalısın,
Sen çalışsan da,
Yorgunluktan ölsen de,
Ev işlerinden her daim sorumlu devlet bakanısın,
Sorumlusun,
Sorunlusun,
Diye diye…
İşte!
Yapmayınca,
Bir suçluluk,
Bir yorgunluk,
Her neyse…
Ben bu yazıda,
Ev işlerinden değil,
Asık suratlardan söz edecektim,
Hatta hatta asık surat severlerden,
Kendi içini ve dolayısıyla,
Başkasının içini karartanlardan,
Ruhunu daraltanlardan,
Derdi olanın suratı asılır o başka!
Hatta şimdilerde,
zamlar felan durumlar malum!
Ortalık toz duman,
İşten çıkarılanlar,
Borcuyla harcıyla ortada kalanlar,
Benim dediğim öbürleri,
Bazıları bu asık surat işini,
İyiden iyiye,
Bir alışkanlık,
Bir yaşama biçimi,
Haline getirmişlerdir ki,
Ben onlardan söz ediyorum.
Yani artık adamın astıkça asası gelmiştir,
Kastıkça kasası,
Negatif enerji bombası gibi,
Ortalığı dağıtan bir etki,
Ben böyle insanlarla karşılaşınca,
Aynen atom bombası yemiş gibi oluyorum vallahi!
Aslında pozitifin negatifi yok etmesi gerekiyor değil mi?
Maalesef öyle olmuyor,
Negatif negatif ortada kalıyorsunuz,
Aaaaaaaa!
Olmuyor ama böyle!
Biraz gülümsesen dünya mı yıkılır kardeşim!
N’olur yani!
N’olur!
Aaaaaaaa!!!!!
Çok sıkıcısınız yahu!
Dedim ama bütün dediklerimi bir anda geri aldım.
Eve 376 TL elektrik parası gelmiş ayol!
Fabrika mı işletiyorum, ne yapıyorum?
Şimdi gel de gülümse!
Hayata gülümse inadına falan!
Filan!
Dağıldım ben sonra görüşürüz.
NASIL ARANDI: #birgülyürüker #asıksuratlarcumhuriyeti #köşeyazarı #köşeyazısı #arkeorganizasyon #kadınolmak #kocaeli
Pandemiden beri bir yerlere gidememenin sıkıntısı içinde kıvranırken, ‘Oh nihayet bitti’ deyip, Kuzey Işıkları’na niyetlendim. Savaş çıktı. Ama aklımda Petra. Derken ‘Haydi İtalya’ya gidelim’ dediler. Vize krizi çıktı. Kimse vize alamadı. Ama aklımda Petra. Dedim ki ‘Birgül aklındaki için eyleme geç, Ercan Turizm şirketinin sahibi Haluk Ercan’ın başının etini yemeye başla.’ Hemen her gün tek kelime ‘PETRA’ diye mesaj çektim. Sonunda oldu.
