Baharda kışı, kışın da baharı özler insan.
Ne uzaksa onu özler...
Kavuşmak şart mı?
Boşver!
Bazı şeyler yokken güzel...
Özdemir Asaf.
Şu an memleketimin hali tam da bu satırlarda yazdığı gibi...
Özlemle bekliyoruz baharı, yeşili, yaprağı...
Elimizde simit, bir çay bahçesinde, bir dost sohbetinde buluşmayı...
Güneşi yudum yudum içimize çekmeyi, sahilde gün batımını izlemeyi, çocukların peşinde parklarda koşmayı, sağlıkta buluşmayı özlemle bekliyoruz...
Geçtiğimiz zorlu süreçte, ‘her şeyin başı sağlık’ deyip, evlerimize sarılıyoruz, asker yolu bekler gibi, gurbetten akrabalarımız dönecek gibi, sağlıklı günlerde, iyi günlerde buluşmayı istiyoruz.
Oysa nisan ayı;
Doğanın uyanışı, toprağın bir damla ile coştuğu;
Günün gece ile yarışmaya başladığı, bağın bahçenin bir damla güneşe bin bereket kattığı, Hıdırellez’de ateşin dansına herkesin ayak uydurduğu mevsimdi.
Gül dalına bağladığımız dilekler şimdi bizlere kırgın...
Geçen yıl, eş, aş, iş, ev, araba çizdiğimiz kağıtları şimdi kendimize, çevremize mahcup katlıyoruz, ‘her şeyin başı sağlık, her işin başı iyi niyet’ diye diye...
★ ★ ★
Halbuki ben bahar ayını çok severim, gülüşünü sevdiğim adamın doğum günü diye...
Kışın şu üstümüze aldığımız kabanların ceplerinde hep ‘yaz gelsin bak neler neler olur’ diye diye biriktirdiğimiz zamanlar ile,
Ah benim kara kalpaklı, karlar üstünde askerine selam duran Atamın bizlere verdiği bayram ile,
18 Mart Çanakkale Zaferi’nde bir karış toprağı vermemek adına gururla mücadele eden onbeşlilerin anısı ile,
Çiftçinin bereketli topraklardan beklediği mahsul ile severim baharı...
Şimdi tane tane boğazımda bekleyen cümleler var, dokunsam da kağıda dökülse dediklerim, bir kenarda beklettiklerim ve belki beklentilerim...
İlk aklıma gelen, kendi 23 Nisan sevincim...
Geçen yıl kızımın okulunda, onunla geçirdiğim ilk Çocuk Bayramı, öğrendiği 23 Nisan şarkısını söylerken sesinin komik ama bir o kadar da mutlu tınısı...
Elinde kırmızı beyaz bayrağı, öğretmeninin yanında gururla yürümesi ve anne-baba olarak bizlere yaşattığı o mutluluk.
★ ★ ★
Ben ilkokuldayken 23 Nisan için stadyumda tören düzenlenirdi. Kostümlerimiz hazırlanır, o dönem hangi şarkı popüler ise onun eşliğinde bir dans gösterisi yapılırdı. Gösterilere hazırlanmak için bazı günler derslerden muaf sayılırdık, Allahım o nasıl bir mutluluktu..
O kızgın güneşin altında, İsmetpaşa Stadyumu’nda provalar yapılır, kostümlerimizle tam bir karnaval havasında, rengarenk ve bir o kadar da enerjik hazırlanırdık bayrama.
Ailelerimizin bizi izlemeye geleceği o güne ayrı bir özenirdik; saçlar, suratta o utangaç ifade... Günlerce maruz kaldığımız kızgın güneşe nispet yapar gibi 23 Nisan sabahı yağmur yağması...
İşte tam da o an...
Hüsran, öfke ve vazgeçmeme...
Tören iptal olmaz, ailelerimiz gelir ve hatta tören sonu TRT’de, yurt dışından bizim bayramımız için gelen çocukların gösterileri izlenirdi.
Onların da kostümleri pek fena sayılmazdı hani...Ne güzel şeydi bizim bayramımıza onların da özenmesi...
Bir günlük de olsa sultanlık sultanlıktır. Peki ya devlet büyüklerinin koltuklarını bir günlüğüne çocuklara bırakması. O koltuklara oturanların hayatları boyunca hatırlayacakları en muhteşem olaydı.
O gün sevgili Barış Manço’nun ‘Adam Olacak Çocuk’ programında farklı ülkelerden gelen çocukları ağırlardık ama en çok bizden olanları alkışlardık.
★ ★ ★
Her çocuğun aklında mutlaka 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’na özel, mıh gibi taşıdığı bir anısı kalmıştır...
Şimdi evlerimizde, dışarıyı seyrederken insanın hatıralarını tek tek önüne döküp; eşine, çocuğuna, ‘seç bir tane, anlatasım var’ diyesi geliyor. Vaktimiz çok, anımız çok, belki bunları birbirimize anlatmak için en doğru zamandır.
Hatta çocuklar bütün gün, televizyon ya da tabletle vakit geçirmesin diye aktivite düşünürken, kendi bayram dansınızı, şiirinizi, çocuk olduğunuz günü hatırlayıp, anlatın.
Sizleri izleyen anne- babanızın, arkadaşlarınızın, sizi alkışladığı o anı ve bir pop star edasıyla yaptığınız tören yürüyüşünü gözünüzün önüne getirin...
Okulunuz anons edildiğinde, hoparlörden sizin şarkınız çalmaya başladığında, sahne sizin olduğunda, yaşınızdan 10 kat daha büyük gururunuzu hatırlayın.
İşte böyle yüzünüzde gülümsemeler oluşturan mevsimdir bahar.
Bahar denilince ayrı bir gururdur 23 Nisan. Çocukluğumuzdur, ilk sahne deneyimimizdir.
Şimdiden hepinizin çocukluğunun en güzel günlerinden olan 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramınızı kutlarım...
NASIL ARANDI: #şehbal özbek # bahar # nisan # yaşam # anılar # kocaeli life dergisi # yazı # mutlu günler # neşe # kocaeli
